Polen: sporen van het verleden

Een reisje naar Polen is een hele onderneming als je normale vakantiebestemming Duitsland, Oostenrijk, en, als toppunt van avontuurlijkheid, Engeland per vliegtuig is. Polen is voor ons in veel opzichten moeilijk te begrijpen en dat niet alleen vanwege de taal. Onze reis voerde naar het noordoosten, naar het vroegere Masuren, het land van meer dan 3000 meren.

Masuren was Duits tot 1945. Toen moesten alle inwoners vluchten, midden in de winter. Door de barre weersomstandigheden, maar vooral door de achtervolgende Russen zijn velen omgekomen. Voor wie ertegen kan: hier is een filmpje over de verdrijving van de Duitsers uit  de oostgebieden. De overlevende Duitsers uit voormalige oostgebieden, nu onderdeel van Polen, Rusland en Litouwen, wonen verspreid over Duitsland en de rest van de wereld. Er zijn veel boeken verschenen met hun jeugdherinneringen.

Enkelen bleven achter. Bij zo'n familie logeerden wij op boerderij annex gastenverblijf. Duits spreken en zelfs Duits zingen in de kerk was een tijd lang verboden, maar de meesten kunnen zich nog prima verstaanbaar maken in die taal. Gelukkig maar, want onze Poolse talenkennis is bijna nihiel.

De generatie die de (na)oorlogse ellende heeft meegemaakt is langzamerhand aan het verdwijnen, maar in het gezin waar wij gastvrijheid genoten - en wat voor gastvrijheid! - woonde een oude tante die als negenjarig meisje haar moeder en zusjes doodgeschoten zag worden door de Russen. Zelf raakte ze gewond en werd pas gevonden na drie dagen in de sneeuw gelegen te hebben. Haar vingers en tenen waren bevroren en zijn later zwart geworden en afgevallen. Ongelooflijk hoe handig ze evengoed was met die handen! Ze maakt zich nuttig met koken en andere huishoudelijke taken, en is een fijn mens om mee te praten. Opgewekt en intelligent, en ook nog vol humor. Doordat we telkens mochten (moesten eigenlijk) meeëten aan tafel hoorden we de nodige verhalen en kregen we een beter inkijkje in het dagelijks leven dan wanneer we in een hotel of op een camping hadden gebivakkeerd.

Boerderij annex gastenverblijf

Veel gebouwen uit de Duitse tijd worden nog bewoond en zijn zo goed mogelijk opgelapt. Polen maakt in het algemeen een armelijke indruk; het communisme heeft veel sporen nagelaten. Maar de natuur maakt indruk: grote en kleine meren, enorme bossen en een glooiend landschap.

Of ik er binnenkort weer heen zou willen? Niet echt. De reis is bijzonder vermoeiend per auto, niet alleen vanwege het aantal kilometers, maar ook door de wegen in Polen. We reden over provinciale wegen met om de haverklap snelheidsbeperkingen. Daar kun je je maar beter aan houden, want het wemelt van de flitspalen. Toch was dit een interessante reis en een hele belevenis.

Hier is een filmpje van een boottocht op de Krutynia. In de zomer is dit een populair uitstapje, maar nu in oktober hadden we de rivier voor ons alleen.

En hier zijn de foto's:

Vakantie in Tuinesië

Collega Robert heeft dit filmpje gemaakt om onze leners aan het twijfelen te brengen of ze toch niet liever thuisblijven in de vakantie, met een stel (bibliotheek)boeken uiteraard. Zelf heeft hij zich er niet door laten weerhouden, maar dit terzijde.



Hoe dan ook: Lies zit thuis vakantie te vieren, met een stapel boeken en kranten, een volle e-reader (nee, niets illegaals - tot nu toe) en een lijst met klusjes. Mocht de zon zich niet veel laten zien, dan maken we er toch het beste van, net zoals deze stokstaartjes onder de warmtelamp. Klik vooral even op de foto voor een beter zicht op hun tevreden snuitjes.



Vakantiehuisje

Het is niet altijd leuk dat een dochter in het buitenland woont, maar er zijn compensaties. Dankzij haar baantje op Castle Drogo konden we in dat kasteel logeren. In de bediendenvertrekken weliswaar - we kennen onze plaats - maar het was een bijzondere ervaring, en de tuin en omgeving zijn prachtig.

E-boekje lezen op het dak van ons 'vakantiehuisje'

Castle Drogo

Wie geïnteresseerd is kan de foto's hier vinden. Ik heb fijn kunnen oefenen met de nieuwe camera, maar het kostte wat tijd om die honderden kiekjes uit te zoeken..

Kleine blogpauze

Twee weken geleden zijn we met jongste dochter naar Engeland gegaan om daar samen met oudste dochter, die er studeert, een weekje vakantie te vieren. Op vakantie gaan is hard werken, zowel voor, tijdens als na de reis. De voorbereidingen in huis en tuin, koffers in- en weer opnieuw inpakken en het reisschema (trein - vliegtuig - trein) vragen de nodige inspanningen en in die week Engeland hebben we ons gedragen als Amerikanen en/of Japanners: in sneltreinvaart van alles doen en bekijken en massa's foto's maken. Na de tijd was er niet veel tijd om bij te komen en foto's uit te zoeken, want ik moest weer naar 't werk. Daar kwam bij dat het meteen bloedjeheet werd. Kortom: er is even niet veel tijd en energie over voor bloggen. Binnenkort heb ik nog twee weken vakantie, zonder reisplannen. Dan kan ik (misschien) even ècht onthaasten.

Mooi land, dat Engeland. We hebben natuurlijk maar een klein stukje ervan gezien, maar dat stukje beviel prima en smaakte naar meer.
Gelukkig hebben we de foto's nog.

Durdle Door

Vakantie en dus: lezen

Zelf heb ik deze vakantie nog geen boek gelezen (als ik eenmaal begin hou ik niet meer op - en ik wil eerst van alles doen), maar het fenomeen boekjes lezen in de vakantie is nog springlevend.
Sinds kort kun je realtime zoeken in hyvesberichten, net als bij Twitter. Dat fenomeen heet Nu in Nederland en het is grappig om gewoon te kijken naar alles wat er langskomt aan prietpraat ("Vakantie geboekt" - "86 km gefietst"- "Vandaag met Jelle en Olaf op stap geweest"), maar je kunt ook op onderwerp zoeken. Zelfs in m'n vakantie kan ik dan weer weinig beters verzinnen dan het onderwerp 'bieb', en dan blijkt dat heel veel mensen even naar de bieb zijn geweest om vakantieboeken in te slaan.

Het klopt wel dat lezen in de vakantie populair is (en de bieb dus ook). Kijk maar eens naar de resultaten van deze poll van ZDNet "Welk techspeeltje kan je niet missen aan het strand?":

Ziezo, daar kunnen we het weer even mee doen.

Het lijkt wel herfst..

Inmiddels zit er alweer bijna een week zuurverdiende vakantie op. Na de eerste warme dagen zit er nu goed de klad in het weer. Mooi weer dus om wat op de bank te hangen en een ouderwetsch haakwerkje ter hand te nemen. Ware het niet dat de bank in beslag werd genomen door het complete kattenbestand...De hele dag binnen zitten, dat is niet gezond. Een boswandeling is nog wel te doen met dit weer, maar dan wel gewapend met laarzen en paraplu. Onderweg werd het droog, dus toen hoefden we alleen nog rekening te houden met de plassen. Het bos is nu zelfs extra mooi na al die regen, lekker frisgroen.