Gezellige kerstdagen toegewenst

Een eerste probeerseltje met de Flip (ja, hij is er gekomen!), en meteen een kerstwens

Toch nog thuis met kerst

Na afloop van haar studie in Engeland heeft oudste dochter voor de duur van een half jaar haar intrek genomen in een kasteel aldaar. Dat wil zeggen: ze werkt als vrijwilligster (met wat zakcentjes dankzij een paar betaalde uren per week) bij de National Trust en heeft gratis woonruimte in de toren van Castle Drogo.

Het zuiden van Engeland is bedekt door een flinke sneeuwdeken en het kasteel is bijna onbereikbaar. Het was de bedoeling dat ze maandag naar Nederland zou vliegen, maar ze kon die dag het vliegveld niet bereiken. Haar vlucht bleek achteraf ook afgelast te zijn.

Vanwege het dikke pak sneeuw gaan veel kerstactiviteiten niet door en de meeste personeelsleden hadden een aantal dagen vrij, zodat het kasteel bijna uitgestorven was. Het eten raakte op en soms staakte de verwarming de strijd.

Maar daar hielden de ontberingen niet mee op. In de nacht van zondag op maandag werden zij en haar collegaatje - op dat moment de enige bewoners - een tijdlang gevangen gehouden. Nee, niet door een draak. Het alarm ging af op meerdere plaatsen en als dat gebeurt sluiten alle deuren zich hermetisch af. Niemand kan naar binnen of naar buiten, de jonkvrouwen zaten opgesloten in hun torenkamer en het wachten was op de ridders. Toen die arriveerden, in de vorm van enkele politieagenten, hing dochter uit het raam van de torenkamer om aanwijzingen te schreeuwen. De sterke arm heeft de inbreker overmeesterd en gevangen gezet: een klein muisje..

En nu is ze dan toch onderweg, over een half uurtje is ze thuis.

(dit is een foto van een paar weken geleden - er lag toen nog niet zoveel sneeuw)

Wintertje

Tot nu toe valt alle sneeuw om ons heen - hier ligt hooguit 2 à 3 cm - en vaak ben ik net op m'n werk als het buiten fotogeniek is, maar evengoed is het gelukt om alvast wat winterfoto's te maken. Hier zijn ze:

Tijdgebrek!

Een zorgelijke ontwikkeling. Eerst kwam het twitteren, waarvan ik meende dat ik er nooit aan zou beginnen, maar dat me nu toch te pakken heeft. Dit dankzij de Week van de Mediawijsheid (waarin ik Twitter moest uitleggen) en de workshop van vorige week, waarbij Twitter ook aan de orde kwam. Dus nu twittert Lies.

En toen was er woensdag de workshop Filmen met de Flip, opdat wij, uitverkoren Friese bibliotheekmensen, hoogwaardiger filmpjes op onze biebsites en -blogs zullen gaan plaatsen. Een heel leuke workshop was het. Na wat theorie en voorbeelden van Wilma werden we in groepjes van twee heengezonden om te filmen en het resultaat in Windows Movie Maker te bewerken. Jeroen heeft een verslagje gemaakt en een filmpje geschoten (kijk hieronder). Met de Flip natuurlijk. Die Flip cameraatjes zijn geschonken aan de deelnemers van deze workshop. Niet aan iedereen helaas, want dat was te duur, maar eentje per cluster. Robert is aan de haal gegaan met die van ons, en heeft meteen het geleerde in praktijk gebracht.

Impressie van de workshop, bekijk ook het verslag

'Ons' filmpje

Twee dingen zijn duidelijk:

1. Dit gaat een tijdverslinder worden. Filmen is niet eens zoveel werk, maar het monteren, knippen en opleuken van een filmpje kost uren. Dat was precies de reden waarom ik er nooit eerder aan begon. Bij bibliotheekactiviteiten filmde ik wel eens een stukje met de fotocamera, waarna het resultaat onbewerkt op YouTube terechtkwam, maar daar kan ik nu natuurlijk niet meer mee aankomen..
2. Ik wil ook een Flip!! Niet alleen voor de bieb, maar ook voor privégebruik.

Dus zowel thuis als op het werk 'moet' er ook nog geflipt en getwitterd worden. Wanneer heb ik nog tijd om een boek te lezen..?

Zand, zee en ....sneeuw

Dit was een weekend mèt familiebezoekjes en zònder internet. Het fototoestel was wel mee. Een heel weekend binnen zitten is niet goed voor een mens; van zo'n wandeling fris je lekker op.

Het ziet er wat desolaat uit, maar het heeft wel iets om op een verlaten strand te wandelen door de sneeuw.

Daar is ie weer..

..de winter, terug van niet eens zo lang weggeweest. Mopperen is zinloos, je kunt er maar beter het beste van maken. En dit weer - zonnetje, vorst, fris windje - is een stuk gezonder dan het normale novemberweer met mist en regen.

Diaconieveen en Dellebuurster Heide

E-reader vs. iPad

Komende week start de Week van de Mediawijsheid, en raad eens wie er in het projectgroepje zit? Behalve dat ik in die Week op gezette tijden in een felroze T-shirt-met-opdruk door de bieb mag lopen heeft dit nòg een voordeel: de leden van het groepje konden de voor deze gelegenheid aangeschafte iPad een dagje mee naar huis nemen om uit te proberen.

Nu dacht ik in mijn overmoed dat ik inmiddels enigszins mediawijs geworden was, dankzij de 23dingen-cursus, m'n weblog, een Hyves- en Facebookaccount (dat ik daar niet erg ijverig mee werk hindert niet, toch?) en zo nog wat dingetjes.

Vol vertrouwen wurmde ik dus de iPad uit de doos. Toen bleek meteen al dat ik het ware iGevoel nog niet heb: ik kon hem met geen mogelijkheid aan de praat krijgen. Hij moest 'ontgrendeld' worden. Het knopje aan de zijkant kon ik vinden, en op het scherm verscheen een pijltje. Pas na een Helpmij!mailtje naar mediawijzere Wiesje werd duidelijk dat je in de richting van de pijl over het scherm moest vegen. Toen was de rest redelijk duidelijk, want op dat moment kon ik bij de ingebouwde gebruiksaanwijzing komen.

Na een avondje spelen kan ik natuurlijk geen gefundeerd oordeel geven, maar ik weet nu wel dat ik nog niet naar de winkel ren om een iPad aan te schaffen. Het is een hele uitgave voor een apparaat dat vervolgens nog gevuld moet worden met allerlei apps, die voor een deel niet gratis zijn. Bovendien word ik een beetje opstandig als een ander (Apple) precies bepaalt wat ik wel en niet met een apparaat mag doen. Verder sluit ik mij volledig bij Robert aan.

Afbeelding afkomstig van ereaderclub.nl

En heb je geen e-reader meer nodig als je een iPad hebt? Een iPad is logger en zwaarder dan de gemiddelde e-reader en omdat er geen gebruik wordt gemaakt van e-ink leest het scherm minder prettig. Bovendien gebruikt een e-reader veel minder stroom; die van mij is nu twee maal opgeladen en er zijn een stuk of 12 boeken op gelezen. Het grootste nadeel van het lezen op een iPad is volgens mij dat je ondertussen iedere keer in de verleiding komt om even je mail te checken of een spelletje te gaan doen. Een e-reader leidt niet af, je kunt er voornamelijk alleen maar op lezen.

Maar wie niet al te vaak een e-book leest en wèl een iPad heeft hoeft er natuurlijk niet een losse e-reader bij aan te schaffen. Bovendien zijn boeken met afbeeldingen veel mooier op een iPad te bekijken, evenals boeken die opgeleukt zijn met links, filmpjes en geluid.

Wat mensen zoal doen.

En wat heb ìk uitgevoerd dit weekend (of wat er van het weekend over is na een zaterdagdienst in de bieb)? Lezen, slapen, stukje wandelen, dvd'tje kijken, nog meer lezen..

O ja, en een doosje met foto's scannen van een ver familielid van 95 jaar.
Een heel gedoe was dat toen, foto's maken. Dit was om en nabij 1938.

Eindelijk weer eens ...

...terug naar de kust!
Zuid-Friesland is mooi, maar het is jammer dat de zee zo ver weg is.
Van die donkere wolken hebben we geen last gehad; de wind ging de goede kant op.

Klimaatverandering of niet, voor mijn gevoel staat het zeewater tegenwoordig hoger dan vroeger. Bij hoog water zie je alleen nog aan de manier waarop de golven breken waar de pieren zijn, terwijl ze vroeger (= een jaar of 40 geleden) in mijn herinnering toch altijd nog voor een stukje zichtbaar bleven. Zo konden we gemakkelijk zien waar je veilig kon zwemmen.
Op deze foto is het dus eb, dat is wel zo plezierig als je langs het strand wilt wandelen.

Ansichtkaartje



Een paar weken geleden waren we 3 dagen naar Oost-Duitsland: een huisje in Templin, en op de terugweg langs Schwerin (en in de file bij Hamburg). Ondanks de reistijd en de regen op de middelste dag hebben we toch nog heel wat moois gezien. Vinden jullie de vogel ook niet op Sam the Eagle lijken?
De foto's zijn hier.

Tijdmachine

Leuk: terug in de tijd met de YouTube Time Machine. Door middel van een tijdlijn van 1860 tot 2010 kun je per jaar een aantal filmpjes bekijken.
Nooit geweten dat er in 1905 ook al Lassie-films bestonden ;)

Hier gevonden

Over de grens en terug in de tijd

Vorige week vrijdag waren we een dagje naar Duitsland. Meestal blijven we in de buurt van Nederland om niet te lang in de auto te hoeven zitten, maar nu waren we een eind in de richting van Hannover. Schloss Bückeburg in het gelijknamige plaatsje was indrukwekkend, en het stadje Hameln (ja, van de rattenvanger) is ook een bezoekje waard. Jammer dat de zon niet scheen, dat had de foto's wat meer fleur en kleur gegeven.

Schloss Bückeburg, hier zijn de foto's

Hameln

Met PhotoFilmStrip (Zie ook hier) kun je dit soort filmpjes maken van je foto's. Je hebt dan meer zeggenschap over het resultaat dan bij Picasa, maar daar staat tegenover dat je in Picasa sneller klaar bent als je het programma gewoon zijn gang laat gaan.

Schatzoeken, deel 2

Dit was in De Eese. Hoewel er deze keer geen bijzondere vondsten bij zijn is De Eese een prima plek om paddenstoelen te fotograferen. Overigens, deel 1 is hier.

Een nieuwe lichting bloggers

Er loopt weer een cursus 23Dingen in de Súdfryske bibliotheken, met ook deze keer een flink aantal deelnemers. Zij zijn druk aan het bloggen geslagen en wij ouwe rotten volgen hun vorderingen. Om dat volgen gemakkelijker te maken is er een bestandje gemaakt met alle RSS-feeds van de blogs en reacties daarop. Dit bestandje is te gebruiken in de Google Reader.

Nu gebruikten we bij de vorige 23Dingen cursus nog Netvibes voor onze feeds, en dat gebruik ik nog steeds. Het is overzichtelijk en helemaal aan te passen aan je eigen smaak. Wat mij betreft hoeft Netvibes nog niet ingeruild te worden. Maar niet getreurd, er stond ook een linkje naar een OPML-bestandje bij. Dat is een backup van RSS-feeds en met zo"n OPML-bestand kun je je feeds van de ene naar de andere reader verhuizen.

Dat gaat zo. Rechtsklik op de link naar OPML en kies voor opslaan, bijvoorbeeld op je bureaublad.

In Netvibes klik je op: Een feed toevoegen. Onder het vak waarin je een link kunt plakken staat OPML: Importeren - Exporteer. Klik op importeren en blader naar het bestandje op het bureaublad. De rest gaat automatisch, waarbij de links keurig op een nieuw tabblad verzameld staan. Tot slot nog even schuiven met de blokjes om de reacties bij de bijbehorende blogs te krijgen en klaar is Kees (of Lies in dit geval). Nu kan ik in één oogopslag zien wie zijn huiswerk gedaan heeft ;).

Klaar terwijl u wacht

Bijdrage in de categorie nutteloos maar leuk: maak van je foto een nostalgisch polaroidkiekje.

Tegenwoordig vinden we het heel normaal om meteen resultaat te zien als we een foto gemaakt hebben; vroeger moest je maar afwachten wat er van je opnames terecht was gekomen. Polaroidcamera's waren heel bijzonder: de foto kwam er meteen uit en na een tijdje kwam de afbeelding te voorschijn. Van de houdbaarheid van de foto's moest je niet te veel verwachten.
Ze bestaan trouwens nog steeds, of alweer.

Het programmaatje Poladroid vond ik op Seniorweb (ja, die kant gaat het langzamerhand op).
Na installatie en aanklikken van het pictogram komt er een polaroidcamera op je scherm te staan.

Het werkt heel grappig. Je sleept een foto naar de camera en die maakt het toepasselijke geluid. Vervolgens komt er een polaroidfoto uit de camera Die begint heel langzaam te kleuren en er klinkt een geluidje als hij klaar is.

Resultaat:

Hier is de Poladroid-website

Schatzoeken



"Alle nadeel heb ze voordeel". Dankzij al die regen beleven we een prima paddenstoelenjaar.
Dit was in de bossen van Beetsterzwaag.

Geen weer is ook weer

Hoeveel procent van internettend Nederland raadpleegt minstens eenmaal per dag Buienradar of een ander online weerbericht? Is daar wel eens onderzoek naar verricht? Op mijn persoonlijke Google startpagina staan al twee weerprogrammaatjes en ik kan het niet laten er even op te kijken als internet opstart.

Hier is nog een leuke manier om het weerbericht op je scherm te krijgen: YoWindow.

Als het programmaatje is geïnstalleerd draait het onopvallend mee. Op de balk rechtsonder op het scherm zie je hoeveel graden het is in de plaats die je hebt gekozen. Ga je met de muis erboven hangen, dan krijg je zoiets als hiernaast:
 
Het wordt pas echt leuk als je erop klikt. Je krijgt dan een een landschapje te zien. Als het buiten regent, regent het ook in je landschap. Gaat de zon onder, dan doet ie dat in YoWindow ook. Met de schuifbalk kun je de verwachting voor de komende uren en dagen bekijken. Je kunt hem eventueel ook als screensaver instellen.

Een filmpje zegt meer, vooral met Vivaldi's 'Vier Jaargetijden' als begeleiding:



Met je eigen foto, bijvoorbeeld het uitzicht uit je keukenraam, kun je het geheel nog persoonlijker maken. Gebruik hiervoor de nieuwste versie van YoWindow, anders lukt het niet. Neem een foto met een duidelijke scheiding tussen de (liefst strakblauwe) lucht en gebouwen of land. Hier staat een handleiding, het klinkt ingewikkelder dan het is. Met een programma als Paint Shop Pro gaat het prima. Ik heb het mezelf gemakkelijk gemaakt met een plaatje van de kust:

Leuk dat je de zon ziet ondergaan. 's Ochtends zie je hem ook opkomen (in het westen...)
Helaas zitten de in de wind wuivende bloemetjes er in je eigen creaties niet meer bij.

't Is weer voorbij..

t vind ik de moeilijkste tijd van het jaar: het is nog zomer, maar je ruikt en ziet dat die zomer op zijn retour is. Als het dan eenmaal definitief is, valt het allemaal een beetje mee. Vaak is er een toegift van mooie nazomerse dagen, waarop leuke plaatjes (paddenstoelen! herfstkleuren!) te schieten zijn en je best nog buiten kunt zitten genieten van het zonnetje. Zoals afgelopen weekend. Ik weet het, de herfst begint pas officieel over een week of twee, maar voor mijn gevoel is september geen zomer meer. Tenslotte zit de 'r' alweer in de maand ;)

(dit was in het Diaconieveen)

Biebbabes krijgen babies

Globaal genomen zijn er twee categorieën werknemers in de bieb: aan de ene kant de vergrijzende oude garde die al kleinkinderen heeft of ze nog hoopt te krijgen, aan de andere kant de jonkies, mede aangenomen om voor evenwicht te zorgen in de leeftijdsopbouw van het personeelsbestand. Deze laatsten, meest dames en zelden een heer, zitten in de fase van het hebben van kleine kinderen en/of het krijgen van babies.

Twee spruiten zijn er geboren dit jaar, en een aantal van de (bijna) grootmoeders slaat dan aan het naaien en breien. Eén collega versiert T-shirtjes met boekenfiguren, een andere breit sokjes. De laatste jaren leef ik bijna al mijn creativiteit uit op de computer, maar nu heb ik dan toch de haaknaald uit de jaren-70 naaidoos te voorschijn gehaald en een haakpatroontje van internet geplukt. Een kikkertje, hier gevonden. Hij is enigszins aangepast om een beetje op Kikker van Max Velthuijs te lijken, om in de stijl van de babykamer te blijven.

Mooie baby trouwens, geboren na een roerige zwangerschapsperiode en relatief normale bevalling. De foto's hangen op het prikbord in de bieb. De paar mannelijke collega's krijgen deze dagen weer meer bevallings- en babyverhalen te horen dan hun lief is....

Update van 25 september: lees hier hoe het kikker verder is vergaan...

Heel even terug naar de kust

We hadden graag in zee willen zwemmen, maar vanwege tijdgebrek bleef het deze keer bij pootjebaden. Jammer, het water voelde best lekker aan.

Voor bijpassend achtergrondgeluid kun je hier klikken. Dat geluidseffect is samengesteld op de site Free Nature Sounds, waar je combinaties kunt maken van natuur- en dierengeluiden, zoals een beek, regen, kikkers en vogels. Het resultaat is te downloaden in WAV-formaat en dat levert nogal grote bestanden op. Gelukkig staan op internet genoeg programmaatjes om wav om te zetten in MP3, wat veel minder ruimte in beslag neemt. Ik heb dit gebruikt.

My First E-reader

Op dit moment geniet ik van een Staycation. Dus: tijd voor de tuin, de inmaak, een paar achterstallige klusjes, uitslapen, boeken lezen en wat uitstapjes in de buurt. Ons weekje Engeland ligt nog vers in het geheugen, dus ik heb er geen problemen mee om lekker thuis te blijven.

Vlak voor die vakantie overzee heb ik dan toch een e-reader aangeschaft (zie ook: 'En nu de praktijk') en je zult het altijd zien: nu ik er al eentje heb komt de Aldi met een leuke aanbieding. Dat is het risico met dit soort produkten.

Maar goed, ik heb na veel zoeken en vergelijken (handig hulpje: Ereadernieuws) gekozen voor een PocketBook 301. Nu alweer verouderd geloof ik - ik zie nu alleen nog de 302 te koop staan - maar dat mag de pret niet drukken. Het ging mij om een simpele rechttoe-rechtaan reader, die datgene goed doet wat een e-reader moet doen. Vereisten: een niet al te klein scherm, een goed contrast en letters die behoorlijk vergroot kunnen worden. Verder moeten er natuurlijk heel wat boeken op passen. Een aanraakscherm vond ik niet nodig en dat zou ten koste van de leesbaarheid gaan. Een draadloze verbinding was ook geen vereiste, de boeken zet ik wel via een kabeltje over.

PocketBook is nog niet zo ingeburgerd in Nederland. Ik kreeg hem in een Duitstalige doos en er zat een briefje bij dat de Nederlandstalige versie nog in ontwikkeling is en dat er naar verwachting in juni Nederlandstalige firmware op de site beschikbaar zou komen. Er staat inderdaad een update op de site, daar moet ik mij nog in verdiepen. Op de e-reader zelf is een keuze uit meerdere talen, waaronder Engels, maar geen Nederlands. Daar is wat mij betreft wel mee te leven.

In de loop van de tijd had ik met vooruitziende blik een aantal e-books van internet gehaald, gratis rechtenvrije exemplaren, voornamelijk Engelstalig. Voor het beheer van je e-boeken op de pc is het handig om Adobe Digital Editions te installeren. Dit heb je ook nodig als je e-books koopt. De gratis boeken kun je ook zonder dat programma gewoon via de usb-kabel overzetten op je e-reader.

Deze PocketBook is makkelijk te bedienen, zoals in dit, erg Amerikaanse, verkoopfilmpje wordt voorgedaan:

Na het indrukken van de aan-knop duurt het ongeveer 15 seconden voordat de reader opgestart is, waarbij je meteen terechtkomt op de bladzij waar je was gebleven. Om bladzijden 'om te slaan' gebruik je de grote knop aan de voorkant. Soms gaat die een beetje stug, maar in het algemeen werkt het prima en je kunt met 1 vinger (of pink, als je vieze handen hebt) naar de volgende bladzij. Dat gaat aardig snel. Het schijnt dat lezen op een e-reader langzamer gaat dan lezen van papier. Dat kan kloppen, maar dat hindert niets. Ik lees in het algemeen nogal snel en zo heb ik wat langer plezier van een boek.

Eén van de weinige extra's van deze PocketBook is een ingebouwd woordenboek. Nederlands spreekt dit apparaat dus niet, en het woordenboek dat ik gebruik is Engels-Duits. Dat helpt niet altijd, maar in veel gevallen maakt het toch zo'n beetje duidelijk wat er wordt bedoeld. Die woordenboekfunctie bevalt me wel. Bij het lezen van 'gewone' Engelstalige boeken is het me altijd te veel moeite om een woord dat ik niet begrijp op te zoeken, maar een paar drukken op de knop heb ik er wel voor over. Nu ik na een aantal digitale boeken een echt boek lees, betrap ik mezelf erop dat ik zoek naar het knopje van het woordenboek als ik een woord niet ken...

Leest een papieren boek plezieriger? Het maakt mij niet zoveel uit, het gaat me om de inhoud. Bovendien heeft een e-reader een paar belangrijke voordelen: er passen veel boeken in, je hebt maar 1 vinger nodig om een bladzij om te slaan en je kunt de lettergrootte aanpassen.

Wat voor mij de doorslag geeft: de grote hoeveelheid (gratis) lectuur op internet. Aangezien e-books nauwelijks goedkoper zijn dan papieren boeken en ik dankzij de bibliotheek de beschikking heb duizenden boeken, koop ik niet vaak een boek - in wat voor vorm dan ook. Ik heb onder andere de Lord Peter Wimsey-detectives van Dorothy Sayers gedownload en die vormen plezierig leesvoer. Sommige lijken op de boeken van Agatha Christie, maar met meer humor. Haar boek 'Gaudy Night' speelt in Oxford en heeft wel wat van een Inspector Morse-verhaal. De boeken zijn ooit verfilmd door de BBC, maar voor zover ik na kan gaan zijn de dvd's helaas niet in Nederland verkrijgbaar.

Toegift, speciaal voor de bibliothecarissen (in bezit van e-reader) onder ons:

• Dispatches from a public librarian
• Obnoxious librarian from hades

Wordt vervolgd...

Kiezen is moeilijk

Hè hè, al die duizend-en-nog-wat Engelandfoto's zijn uitgezocht, rechtgezet, uitgesneden en nog eens goed bestudeerd. Een kleine selectie staat op Picasaweb. Tenslotte zit niemand er op te wachten om honderden foto's te bekijken.
Die warmte van de laatste tijd (ook op het werk - daar is geen airco)  maakt een mens sloom. Achter de computer zitten en bloggen is nèt iets te veel gevraagd. Ook in de tuin werken wil niet erg; nog even en de natuur neemt de zaak daar over. Warmte en vocht maken er samen een subtropische wildernis van.

Als niets meer wil, dan is lezen het enige dat nog lukt. Ik heb de laatste tijd een paar stokoude (Engelstalige) detectivejes gelezen op mijn gloednieuwe e-reader. Daarover volgende keer meer.
Hier zijn de foto's.

Kleine blogpauze

Twee weken geleden zijn we met jongste dochter naar Engeland gegaan om daar samen met oudste dochter, die er studeert, een weekje vakantie te vieren. Op vakantie gaan is hard werken, zowel voor, tijdens als na de reis. De voorbereidingen in huis en tuin, koffers in- en weer opnieuw inpakken en het reisschema (trein - vliegtuig - trein) vragen de nodige inspanningen en in die week Engeland hebben we ons gedragen als Amerikanen en/of Japanners: in sneltreinvaart van alles doen en bekijken en massa's foto's maken. Na de tijd was er niet veel tijd om bij te komen en foto's uit te zoeken, want ik moest weer naar 't werk. Daar kwam bij dat het meteen bloedjeheet werd. Kortom: er is even niet veel tijd en energie over voor bloggen. Binnenkort heb ik nog twee weken vakantie, zonder reisplannen. Dan kan ik (misschien) even ècht onthaasten.

Mooi land, dat Engeland. We hebben natuurlijk maar een klein stukje ervan gezien, maar dat stukje beviel prima en smaakte naar meer.
Gelukkig hebben we de foto's nog.

Durdle Door

Jongvolk

Oogst van een korte wandeling langs de Tjonger: jonge zwanen, jonge eendjes en jonge meerkoeten (hier niet op de foto). Twee zwaantjes liften mee op de rug van hun moeder.

In de achtertuin

Door tijdgebrek schiet het bloggen er een beetje bij in, dus hier zijn wat impressies van de tuin - een van de oorzaken van datzelfde tijdgebrek.

Een heel kort filmpje. Het ging vooral om de vogeltjes, die hoor je er niet bij op een foto..

Rondje Gaasterland

Gaasterland is een prachtig stukje Friesland, vooral in het voorjaar. Weilanden vol bloemen, fris groene blaadjes aan de bomen, veel water en glooiend land. Een mens zou er lyrisch van worden. Woensdagmiddag was het er heerlijk rustig. Dat dit niet altijd het geval is kun je raden als je ziet hoeveel vakantiehuisjes, campings en chalets er in de bossen verstopt zitten.

(Nijemirdum en twee maal Laaksum)

Hoe het met andere fototoestellen is weet ik niet, maar dat van mij heeft de gewoonte de horizon een beetje krom te trekken, alsof je met het blote oog kunt zien dat de aarde rond is. Al die foto's met een duidelijke horizon, bijvoorbeeld van de IJsselmeerkust, moesten dus bewerkt worden. Dan gaat prima met bijvoorbeeld Paint Shop Pro, dat een functie bezit die "Tonvormige  vertekening corrigeren" heet. Eenmaal goed ingesteld werkte dat bij alle foto's met één muisklik. Wat niet aan het toestel ligt, maar aan mijzelf, is dat de horizon meestal een beetje scheef staat. Ik doe mijn best, maar het gaat zelden in een keer goed. Ook daarbij is PSP behulpzaam, met het "Gereedschap rechttrekken". Met het programma Picasa gaat dat overigens ook prima.
Eigenlijk moet je dit soort dingen helemaal niet vertellen en de mensen in de waan laten dat die foto's gewoon in een keer goed waren ;)

Vroeg in de avond hebben we even door het Elfstedenstadje Sloten gewandeld. Het was er bijna uitgestorven en dat is fijn als je foto's wilt maken.Voor dit filmpje is het programma PhotoFilmstrip gebruikt. De kwaliteit van het filmpje is niet zo geweldig geworden, misschien probeer ik het nog eens een keer met andere instellingen. 

En nu de praktijk

"Je moet hem even uitproberen, want als je vragen krijgt moet je weten hoe hij werkt". Dat klonk me als muziek in de oren en zodoende kwam ik donderdagavond met een e-reader onder de arm uit het werk, met een mooi lang weekend voor de boeg om ermee vertrouwd te raken.


De twee e-readers die de bieb gaat uitlenen aan leners die er graag mee willen kennismaken zijn al wat ouder en waren destijds behoorlijk prijzig. Iliads zijn het en er staan al enkele voorbeeldboeken op.

Voordat het apparaat gebruikt kon worden moest hij minimaal 3 uren aan de stroom. De rest van het weekend kon hij daar ruimschoots mee toe. In de doos zitten behalve de reader twee snoertjes (een voor het stopcontact en eentje voor de verbinding met de computer) en een verkorte handleiding. Altijd handig, want de uitgebreide handleiding zat in de e-reader zelf en die kun je dus pas lezen als je weet hoe je het ding aan moet zetten. Er zijn een paar knoppen, waarvan de werking gauw duidelijk wordt. Het touchscreen kan bediend worden met een pennetje dat handig verstopt zit in de reader en dat je zomaar kwijt zou kunnen raken als je niet oplet.

Het leeswerk dat alvast opgeslagen is in de reader kon mij niet bijzonder boeien. Sherlock Holmes, een verzameling korte intro's van boeken die je moeten aansporen het boek zelf aan te schaffen, een oude NRC - dat soort zaken. Nu zijn e-books tamelijk prijzig en ik ga mijn werkgever niet sponsoren door er een paar aan te schaffen, maar gelukkig zijn er rechtenvrije boeken op internet te vinden die gratis gedownload kunnen worden. Een heel geschikte site daarvoor is Manybooks.net. Hoewel de Engelstalige boeken de overhand hebben vind je er boeken in allerlei talen, en, wat een groot voordeel is, in allerlei bestandsformaten. Dat is geen overbodige luxe, want niet elke e-reader slikt elk formaat e-book. Deze niet al te moderne Iliad-reader kan bijvoorbeeld geen ePub-bestanden aan. Pdf kan wel, maar dat past zich niet aan het schermformaat aan, zodat de lettertjes veel te klein zijn. Je kunt de tekst wel vergroten, maar dan zie je maar een stukje van de bladzij, heel onhandig. Gelukkig lukte het wel met Mobipocket-bestanden.

Er staan nu een aantal extra titels op de e-reader, zoals een paar detectives, een Jane Austen, Jules Verne. Het overzetten van computer naar de Iliad werkt heel simpel met het usb-kabeltje; de reader wordt door Windows probleemloos herkend als externe schijf. De e-reader bevat nu zo'n 16 boeken en die nemen ongeveer 20 MB schijfruimte in beslag. In totaal is er 128 MB beschikbaar. Niet veel, maar als ik snel reken passen daar toch nog zo'n 100 boeken in. Waarschijnlijk meer, want er staan ook andere bestanden op de e-reader, zoals de handleiding.
Dat het scherm plezierig leest hoef ik niet te vermelden, dat is inmiddels algemeen bekend. Dat het laden van een nieuwe bladzijd heel even duurt is ook bekend, maar het stoorde me veel minder dan ik had verwacht.

Hoewel de ontwikkelingen op het gebied van e-readers en e-books me vanaf het begin af aan interesseren had ik tot nu nog niet van nabij kennisgemaakt met het fenomeen. Eén boek, een Engelstalige detective, heb ik dit weekend uitgelezen en ik moet zeggen: het bevalt prima. Van tevoren had ik zo mijn twijfels. De leeservaring is niet minder dan bij een papieren boek wat mij betreft, en je kunt met één hand het apparaatje vasthouden en pagina's 'omslaan'. Tijdens het ontbijt (in m'n eentje hoor, dus ik zat niet ongezellig te wezen) kon hij mooi schuin tegen het müslipak staan en met een duim- of vingerbeweging kon ik naar de volgende bladzij. Boeken blijven vaak niet netjes open liggen.

Dus nu weet ik het zeker: ik wil een e-reader. De bieb leent nog geen e-books uit en dat kan ook nog wel even duren (technische hobbels en rechtenkwesties), maar er is genoeg gratis en goedkoop materiaal te vinden op internet.

(Deze tekst is ook - in aangepast vorm - geplaatst op Suderblog, het weblog van bibliotheken Súd Fryslân)

Een tulp is een tulp is een ..

Niet alleen de bollenvelden staan vol tulpen; ook in de tuin bloeien er een paar.
Met Picasa is het maken van een fotocollage een fluitje van een cent.

De lente ingelijst

Alles begint weer te groeien en bloeien. Volgens de kalender is het al lang tijd om allerlei groentezaden in de grond te stoppen en daarmee heb ik inmiddels een beginnetje gemaakt. Je mag hopen dat de jonge plantjes nog even wachten met verschijnen, want ze kunnen zomaar een lading hagelstenen over zich heen krijgen. De spinazie kwam vorige week kijken - en is behoorlijk geschrokken van de nachtvorst. (De brokjes vooraan zijn koemestkorrels. Behalve als voeding voor de plantjes dienen ze ook als afschrikmiddel voor de katten, die een voorkeur hebben voor keurig aangeharkte losse tuingrond. Of daar iets in gezaaid is interesseert ze niets)

Zo'n fotolijstje kun je maken met het online programmaatje Picnik. Registreren hoeft niet, je kunt na het uploaden van een foto meteen beginnen met bewerken en effecten toevoegen. Ondertussen proberen de makers je steeds te verleiden tot het nemen van een abonnement voor een niet al te hoog bedrag, maar de basismogelijkheiden zijn leuk genoeg. Ik beperk me even tot de fotolijstjes, te vinden onder het tabblad 'Create'.

Het is niet zo heel veel werk om zo'n lijst te maken met een programma als Paint Shop Pro, maar met Picnik ben je in twee tellen klaar. Met een schuifje kun je de dikte van de randen regelen.

Bovenstaand trendy effect hoort eigenlijk bij de betaalde  'premium' mogelijkheden, maar met wat knutselwerk in Paint Shop Pro is de hinderlijke tekst vrij gemakkelijk weg te halen..

Kortom, Picnik is een aardig programmaatje met handige mogelijkheden voor wie snel effect wil en/of geen volwassen fotobewerkingsprogramma bezit.

Paasweekend: terug naar de kust

Oudste dochter is een weekje terug in het nest; vrijdag stapt ze weer op het vliegtuig. Jongste dochter zit op kamers in Zwolle en was in het weekend ook thuis. Zodoende konden ze mooi mee naar oma in Noord-Holland en dan is vaste prik: een wandeling door de duinen en langs het strand.

Er staan nog niet heel veel bollenvelden in bloei, alleen wat krokussen en narcissen. Daar moesten even wat foto's van gemaakt worden voor alle vrienden uit verre en minder verre buitenlanden. Leuk voor op Facebook..

Geen tijd..

Het bloggen schiet er een beetje bij in. Drukte thuis, een tuin die om aandacht roept en vooral een nieuwe pc zijn daar schuldig aan.


Handig Neefje heeft de onderdelen voor de nieuwe desktop besteld en is die een week of twee geleden in elkaar komen schroeven. De harde schijf van de oude pc heeft hij voor me in een kastje gebouwd en die staat als externe schijf op het bureau. Die schijf zat propvol, er paste geen foto meer bij.

Nu ben ik tussen de bedrijven door heel zoet met het overzetten van foto's en bestanden, met het installeren van nuttige en leuke programma's en meteen met het opruimen van plaatjes en andere dingen die ik niet meer nodig heb. Voorlopig ben ik dus niet klaar. Alleen al het installeren van de scanner kostte me een groot deel van een avond, doordat de computer er op vastliep, spontaan een systeemherstel uitvoerde en daarna een aantal nieuw geïnstalleerde programma's weer kwijt was.

Windows 7 bevalt tot nu toe prima. Er zitten veel handigheidjes in waarvoor bij de vorige Windowsversies aparte programmaatjes nodig waren. Ik heb ze nog niet allemaal in de vingers, maar als het goed is heb ik daar nog een paar jaar de tijd voor.
In ieder geval is er voorlopig voldoende ruimte op de harde schijf en loopt alles een stuk vlotter dan bij de vorige pc.

Natuurlijk heb ik braaf een herstelschijf gemaakt en een backup gemaakt, maar zo nu en dan verlies ik me in bijkomstigheden zoals leuke icoontjes voor het bureaublad. De verzameling oude onduidelijke en kleine pictogrammetjes is in de prullenbak beland - op internet zijn heel veel mooie iconen te vinden, handig op onderwerp te vinden via bijvoorbeeld Findicons.
 
Ook leuk, maar nauwelijks nuttig: DreamScenes. Met DreamScenes kun je bewegend beeld als bureaubladachtergrond instellen. Het zat standaard in de luxere versies van Windows Vista, maar niet meer in Windows 7. Daar heeft men natuurlijk iets op gevonden.
Met wat kleine aanpassingen in het register werkt het dus ook in Windows 7 (eerst even een herstelpunt maken, je weet het maar nooit met dat gepruts in het register..) en vervolgens kun je op zoek naar geschikte DreamScenes om te downloaden. Je vindt ze bijvoorbeeld hier en hier.

Het lijken er heel wat, maar een aantal dreamscenes is slecht van kwaliteit of veel te onrustig aan de ogen. Dat is toch een beetje het probleem met een bewegend bureaublad, het leidt al gauw teveel af. Een aquarium met heen en weer schietende vissen is leuk, maar als je probeert je icoontjes te vinden gaat het irriteren. De waterval van het plaatje hierboven is tot nu toe een van de beste die ik heb gevonden: levensecht en niet al te druk. Er zijn er ook met wintertafereeltjes, incusief vallende sneeuwvlokjes, maar dat hoeft nu nog even niet ;)

Het schijnt mogelijk te zijn je eigen filmpjes te gebruiken. Misschien is dat een leuk project voor een (verre) toekomst met voldoende vrije tijd en een goede filmcamera.

Eindelijk..

Beetje laat dit jaar, maar hier zijn de eerste lentefoto's.

Het einde van het uitgeversvak?

Via

"Uw ogen zijn het waard!"

.. staat binnenin het etui van mijn nieuwe leesbril-voor-de-korte-afstand. [Mijn tenen gaan altijd krom staan van dat zinnetje 'omdat u het waard bent!" (en dubbel krom als het ook nog eens nagesynchroniseerd wordt), want: zijn er ook mensen die het niet waard zijn? Wie bepaalt wie wat waard is? En hoe zit het met die mensen die het zich niet kunnen veroorloven dit produkt te kopen, die zijn het toch ook waard?]

Voor het lezen van het beeldscherm waren en zijn mijn voorgaande leesbrillen prima geschikt, want daar zijn ze op gemaakt. Dat neemt niet weg dat sommige websites erg kleine lettertjes hebben, en bovendien is de gemiddelde site nogal druk aan de ogen. Dat is extra vermoeiend als je een lui oog hebt, maar niet zó lui dat het helemaal niets ziet. Het beeld van dat minder actieve oog moet steeds onderdrukt worden door de - soms moeie - hersentjes en als dat later op de avond niet goed lukt schemeren de plaatjes en bewegende reclameboodschappen door de tekst. Dat zorgt voor tegenzin in het lezen van wat langere artikelen en dat is jammer.

Wat mijn nieuwe leesbril is voor boeken en kranten, is het tooltje Readability voor het beeldschermlezen. Ik heb het nu een tijdje in gebruik en, aangezien het gratis is, kan het door iedereen worden gebruikt die het nodig heeft. We zijn het waard!

Readability hoeft niet geïnstalleerd te worden, het is een bookmarklet oftewel een klein scriptje. Op de website staat hoe je deze bookmarklet kunt toevoegen aan je browser, zodat je een extra knop hebt in je werkbalk Favorieten (IE8). Daarvóór heb je al aangegeven wat je voorkeuren zijn wat betreft de grootte van de letters, het lettertype en de marges. Ik heb gekozen voor 'eBook', dat is mooi duidelijk.

Hier zie je de site Frankwatching.com - niet zo'n rommelige site, maar wel eentje met veel lezenswaardige artikelen - voor en na de druk op de Readabilityknop:



Bijkomend voordeel: je kunt deze 'schone' tekst printen met de printknop die links in beeld verschijnt. Dat scheelt inkt en ergernis.

Nieuwe collega...?

WAAROM is hij "the most unlikely hero"? Er is toch serieus iets mis met ons beroepsbeeld..

(gevonden op Photoshop Disasters - ook dat nog)

Dino's en een leesbril

Als je een zekere leeftijd hebt bereikt loop je het risico dat je ogen (nog verder) achteruit gaan. In de winter, wanneer het een groot deel van de dag te donker is om zonder lamp te lezen is een goede leesbril voor mij onmisbaar. Er slingeren in huis en in de tas die meegaat naar het werk al de nodige leesbrillen rond, op sterkte gemaakt en voornamelijk ingesteld op de afstand tot het computerscherm. Vandaar dat ik van de winter dus meer achter dat computerscherm dan met de neus in een boek te vinden was, want het lezen bij (niet al te best) lamplicht werd bijna onmogelijk. De korte periodes met daglicht werden voornamelijk benut om het stapeltje achterstallige kranten weg te werken. Zodoende is het lezen van boeken er grotendeels bij ingeschoten, maar daar staat tegenover dat de nieuwtjes op internet goed werden bijgehouden .. Uiteindelijk heb ik toegegeven aan het verval en een nieuwe leesbril aangeschaft, speciaal geschikt voor de korte afstand.

De laatste paar avonden heb ik dus lekker met een boekje op de bank gezeten.

Het boek "De veren van de dinosaurus" van de Deense schrijfster Sissel-Jo Gazan is helaas alweer uit. De korte inhoud (met dank aan NBDBiblion): Anna, alleenstaande moeder van een dochtertje en laatstejaarsstudent aan het Biologisch Instituut in Kopenhagen, heeft zojuist haar eindscriptie over de oorsprong van vogels ingeleverd. Tussen haar en haar scriptiebegeleider Helland heeft het nooit erg geboterd, noch qua wetenschappelijke theorieën over de oorsprong van vogels (zijn het wel of niet hedendaagse dinosaurussen?) noch op het persoonlijke vlak. Op een morgen wordt Helland dood in zijn kantoor gevonden met op zijn schoot de scriptie van Anna, en zijn tong op zijn borst. De dood van Helland stelt iedereen voor een raadsel, ook inspecteur Søren die de zaak onderzoekt. De zaak wordt nog gecompliceerder als een medestudent van Anna verdwijnt.

Het boek wordt slechts ten dele in beslag genomen door de oplossing van de moorden. De relatie tussen ouders en kinderen speelt ook een grote rol, en natuurlijk het academische wereldje waarin het zich afspeelt en dat niet altijd zo rooskleurig wordt afgeschilderd. En passant steek je heel wat op over de dino's met hun verenkleed, die al dan niet de voorouders zijn van de huidige vogels. Het plezierige aan dit boek is dat het in positieve sfeer eindigt, behalve voor de slachtoffers dan natuurlijk. Een tip voor lezers met een levendig voorstellingsvermogen: lees het stukje over lintwormen niet onder het eten...

Kleur-en-foto

Vanaf 1974 zijn de foto's in mijn fotoalbums voornamelijk in kleur. Die kleurenfoto's waren niet allemaal even goed houdbaar; de meeste zijn enorm achteruitgegaan in de loop van de jaren. Van mijn plan om alle oude negatieven te scannen is nog steeds niets terechtgekomen, maar zo nu en dan leg ik wel eens een paar foto's onder de scanner.

Er zijn behoorlijke verschillen in kwaliteit van de kleurenfoto's uit die tijd. Sommige zien er uit als het voorbeeld hieronder, maar andere zijn redelijk goed. Dat ligt waarschijnlijk aan het soort fotorolletje of de afdrukcentrale, maar het kan ook zijn dat het filmpje gewoon te lang in het toestel bleef zitten. Het afdrukken van foto's was zo duur dat je heel zuinig was met het maken ervan. Meer dan een paar rolletjes per jaar schoot ik niet vol. Wat een verschil met dit tijdperk van digitale fotografie!

Schagerbrug, 1976

Gelukkig bestaan er fotobewerkingsprogramma's. De kleurzweem is vaak in één muisklik te verwijderen en vervolgens kun je de zaak eventueel nog wat verscherpen, wat krasjes verwijderen en de horizon rechtzetten. Een geweldige foto zal het nooit worden, maar het is al een heel verschil met het verkleurde origineel.

Je gaat er van uit dat kleurenfotografie vrij recent is en dat een kleurzweem bij de kinderziekten hoort. Maar op internet staat een prachtige collectie kleurenfoto's van 100 jaar geleden!

Hier is een voorbeeld uit 1909:

Bron

Sergei Mikhailovich Prokudin-Gorskii (1863-1944), fotograaf van Tsaar Nicolaas II. , maakte snel achter elkaar foto's op een glasplaat met drie verschillende kleurenfilters: blauw, groen en rood. Hier staat hoe het in zijn werk ging. Dit zijn een aantal van de mooiste, en hier is de hele verzameling te bekijken.

Dat geeft een heel andere indruk van de geschiedenis. Bij 'vroeger' denken we automatisch in zwartwit-beelden, maar met deze kleurenfoto's krijg je een heel ander beeld van het verleden. Het lijkt ineens ook minder lang geleden...