Lessen in nederigheid

De nieuwe Canoncamera is nu langzamerhand ingewijd. Althans, dat zou zo moeten zijn. In de praktijk valt het nog niet altijd mee. Deze camera functioneert minder goed dan de vorige twee Canons op stand 'automatisch' (hier staat dat ook), en daardoor word ik gedwongen om me te verdiepen in allerlei instellingen waarvan ik best wist dat ze bestonden en dat je er van alles mee kon doen, maar die me al moe maakten als ik aan ze dacht. Sluitertijd, diafragma, witbalans, dat soort dingen. Natuurlijk gaat dit alles gepaard met vallen en opstaan en met het verlies van goede fotomomenten omdat ik niet zo snel de juiste draai- of drukknopjes kan vinden.

Aan de andere kant lukken er soms foto's die voorheen altijd te flets of saai werden.

Boeken of fototijdschriften (meestal uit de bieb) helpen veel en werken best inspirerend, maar het gebeurt ook vaak dat ik er moedeloos van word. Zulke foto's lijken onbereikbaar. Komt natuurlijk bij dat die meestal gemaakt worden met een spiegelreflexcamera en na jaren (zelf)studie, en daar kun je als hobbyplaatjesschieter met een compactcamera niet aan tippen.

In ieder geval: hier zijn nog een paar pogingen van de afgelopen week.

Wie net als ik goede tips kan gebruiken kan, behalve in boeken en tijdschriften, ook een kijkje nemen op sites als digitalefotografietips.nl of photofacts.nl.

Meer dan 1000 woorden..

Google had weer iets nieuws: gebruik je eigen afbeelding als uitgangspunt voor je zoektocht. Ga naar images.google.com en upload je foto, of plak een url van het plaatje in het zoekvenster. Zo dus.

>

Dat leek me wel wat. Op die manier kon ik bijvoorbeeld makkelijk achterhalen hoe die paarse paddenstoel heet die ik zo fraai op de foto had gekregen. Of  wat dat ook alweer voor gebouw was, waarbij we in de vakantie rondgekeken hebben.

De proef op de som, met een vliegenzwam om het makkelijk te maken:

Goed, de eerste twee plaatjes zijn óók vliegenzwammen. De rest van de foto's passen qua kleur heel aardig bij het uitgangsplaatje, maar verder..

Een gebouw dan. Er moeten honderden, zoniet duizenden foto's op internet rondzweven van het slot in Schwerin. En een deel daarvan zal vanaf hetzelfde punt genomen zijn, dus dat kan toch niet zo moeilijk zijn...?

Een laatste poging met een koe in een weiland levert alles op, behalve een koe:

Misschien doe ik iets verkeerd, maar voorlopig zie ik de voordelen van deze zoekfunctie nog niet zo duidelijk. Dan kan ik net zo goed als vanouds 'paarse padde(n)stoel' intypen:





Triomf van de verschroeide duinen

Begin mei woedden er branden in de duinen. De brand bij Sint Maartenszee was dan wel niet de grootste, maar die zwarte plek is een akelig gezicht. De onderste foto's zijn van twee weken geleden, 12 juni. Er waren er alweer groene sprietjes te zien. De duinen worden heus wel weer groen, maar de struiken, die decennia lang tegen de elementen en de zanderige zoute grond in hun best gedaan hebben om te groeien en bloeien, zullen we niet snel terug zien komen. Verder dan formaat bonsai komen bomen en struiken sowieso niet onder die omstandigheden en wat er staat is meestal veel ouder dan je denkt. Wie zo'n brand veroorzaakt, al dan niet met opzet, heeft geen idee wat hij aanricht. Over de dierenlevens wil ik liever niet eens nadenken..

In de verte de verbrande duinen, 11 mei

Op 12 juni ligt er alweer een groene waas over het zwarte zand

 Klik op de foto's voor een groter formaat.

Creatief met leeswerk

Een tijdje geleden maakte ik reclame voor Readability, dat het lezen van teksten op het scherm een stuk plezieriger maakt. Sinds het schrijven van dat bericht is Readability wat commerciëler geworden. De gratis bookmarklet bestaat nog steeds en werkt nog naar behoren, hoewel wat trager dan voorheen. Maar Readability bevat nu ook een 'read later' optie en die kost $ 5,- per maand (ik vraag me altijd af hoeveel mensen dat ervoor over hebben).
 

Nergens voor nodig, meld je gewoon aan voor Instapaper. Ook Instapaper werkt met een bookmarklet, oftewel een knop in je favorietenbalk. Instapaper bewaart de artikelen die je graag wilt lezen, maar waar je op dit moment even geen tijd voor hebt - bijvoorbeeld omdat je geacht wordt te werken. Er zijn meer van dit soort diensten, maar wat opviel bij Instapaper was de mogelijkheid om van de opgeslagen artikelen een e-book te maken, dat naar iPad, e-reader of ander apparaat over te hevelen is. Alleen de nieuwste 20 artikelen worden gebruikt, dus het is zaak geregeld een boekje te maken.

Dit gaf aanleiding tot een knutselactie, met de korte verhalen van blog Het Pennetje - die ik graag wil lezen, maar niet allemaal van het computerscherm  - als proefkonijnen. Elk verhaal heb ik met Readability netjes op het scherm gezet en daarna met een druk op de Instapaperknop in de leeslijst gezet. Na 20 verhalen heb ik de leeslijst geopend, de titels gefatsoeneerd en bij Download gekozen voor ePub.  Aangezien er tot nu toe 50 verhalen zijn verschenen leverde dat  drie e-boekjes op.

Hier kun je het prima bij laten; de e-books zijn nu in alle rust te bekijken op iPad of e-reader. Maar ondanks Readabililty bevatte de tekst nog storende elementen en overbodige stukjes tekst en links. Een googlespeurtochtje naar een (eenvoudig en gratis) programma om ePubs te bewerken bracht me bij Sigil. Dat is een heerlijk simpel programma dat geen kennis van html vereist, en het verwijderen van stukken tekst is hiermee zo gepiept.

Ondertussen verscheen op de site van ComputerTotaal een uitgebreide handleiding voor het maken van ePubs met behulp van datzelfde Sigil. Handig! Wie een lang artikel, een verhaal of een (zelfgeschreven) boek als e-book wil bewaren of uitgeven kan hier zijn voordeel mee doen.

Voor de liefhebber zijn hier de drie verhalenbundels van Het Pennetje te downloaden in ePub-formaat: deel 1, deel 2, deel 3 (geen bezwaar, @hetpennetje?) Ze staan inmiddels op de e-reader en gaan in het Pinksterweekend fijn mee naar een plekje zonder internet.