Zelf heb ik deze vakantie nog geen boek gelezen (als ik eenmaal begin hou ik niet meer op - en ik wil eerst van alles doen), maar het fenomeen boekjes lezen in de vakantie is nog springlevend. Sinds kort kun je realtime zoeken in hyvesberichten, net als bij Twitter. Dat fenomeen heet Nu in Nederland en het is grappig om gewoon te kijken naar alles wat er langskomt aan prietpraat ("Vakantie geboekt" - "86 km gefietst"- "Vandaag met Jelle en Olaf op stap geweest"), maar je kunt ook op onderwerp zoeken. Zelfs in m'n vakantie kan ik dan weer weinig beters verzinnen dan het onderwerp 'bieb', en dan blijkt dat heel veel mensen even naar de bieb zijn geweest om vakantieboeken in te slaan.
Het klopt wel dat lezen in de vakantie populair is (en de bieb dus ook). Kijk maar eens naar de resultaten van deze poll van ZDNet "Welk techspeeltje kan je niet missen aan het strand?":
Inmiddels zit er alweer bijna een week zuurverdiende vakantie op. Na de eerste warme dagen zit er nu goed de klad in het weer. Mooi weer dus om wat op de bank te hangen en een ouderwetsch haakwerkje ter hand te nemen. Ware het niet dat de bank in beslag werd genomen door het complete kattenbestand...De hele dag binnen zitten, dat is niet gezond. Een boswandeling is nog wel te doen met dit weer, maar dan wel gewapend met laarzen en paraplu. Onderweg werd het droog, dus toen hoefden we alleen nog rekening te houden met de plassen. Het bos is nu zelfs extra mooi na al die regen, lekker frisgroen.
Na 3 jaar blokken kon onze oudste docher haar studie aan het University College in stijl gaan afsluiten: graduation ceremony! Met zijn vieren togen we op de bloedhete vrijdag de 3e juli richting Maastricht in een ruilauto die door manlief 'tobbe' werd genoemd. Onze eigen auto heeft een defecte airco en aangezien het verkeerde onderdeel geleverd was moesten we ons redden met deze tobbe, die gelukkig voldoende beenruimte èn een werkende airco had (en reclame voor de garage op de buitenkant). In Maastricht heeft dochter zich op de kamer van een vriendin in haar feestjurk gehesen, maar tijdens de graduation liepen alle studenten in een zwarte 'toga' met vierkant hoedje. Lekker warm.
De ceremonie vond plaats in Fort Sint Pieter en ik had verwacht dat zo'n half in de heuvel ingegraven steenklomp koel zou zijn. Niet dus. Al voor het officiële gedeelte begon stond het water op onze ruggen en de aanwezigen gebruikten het programma als waaier.De 'dean' hield een toespraakje, er was een strijkje, een filmpje, twee studenten vertelden iets over hun ervaringen (alles in het Engels) en daarna werden de diploma's uitgereikt. We hebben nu een Bachelor of Arts (with Honor) in de familie. Er waren de nodige cum laudes en zelfs summa cum laudes, dus we blijven nederig. Toen iedereen zijn papiertje ontvangen had was er de alumnus-toespraak (mooie gelegenheid om even naar het toilet te glippen) en vervolgens werd het UCM-lied gezonden door de docenten, op de melodie van Mull of Kintyre. Tot slot moesten alle pinguïns op de groepsfoto vóór het fort, met Maastricht op de achtergrond.Gelukkig konden de zwarte gewaden toen uit, maar de hoedjes mochten de graduates houden als aandenken.
Het feest ging verder in het UCM. Tijdens de receptie bleek dat alle hoogbegaafde studenten en hun briljante familieleden heel menselijk waren: men viel massaal op de overheerlijke hapjes en drankjes aan. Het was leuk om nog even het gebouw te kunnen bekijken: een voormalig klooster tegen de stadsmuur aan.
Binnenplaats van het University College
Om een uur of zes hebben we onze dochter achtergelaten ('s avonds was er nog een feest - aanwezigheid van ouders niet echt gewenst) en zijn we in de heerlijk koele tobbe richting noorden gereden.
Het weekend is kort als je zaterdagdienst heb, het begint dan pas op zaterdagmiddag half drie. Zo'n zondag als vandaag - broeierig weer, geen kinderen thuis - is ideaal om eens lekker niets te hoeven en een beetje te rommelen. De hele dag heb ik het erf niet verlaten, zelfs niet voor een rondje wandelen. Veel te warm en te sloom.Er moest wel geoogst worden. De eerste doperwten en tuinbonen zijn klaar en er hangen ontelbare bessen waar iets mee gedaan moet worden voor ze allemáál in de vogels verdwijnen. Ik gun ze hun maaltje best, maar het is toch aardig om zelf ook wat profijt van het werken in de tuin te hebben. De Vlaamse gaaien hebben de tuinbonen ontdekt en ze weten precies welke peulen ze open moeten pikken om de lekkerste bonen te kunnen snaaien. Over de tuinbonen hangt geen net (tenslotte vind ik die niet zo heel lekker..), maar over de doperwten wel. We zijn allemaal gek op doperwten uit eigen tuin en een paar jaar geleden hebben de gaaien bijna alle erwten gejat. Ik hoop dat ze er buikpijn van gekregen hebben. Na de erwten en de tuinbonen moest er wat oregano in bakjes in de diepvries, en daarna heb ik rode en zwarte bessen geplukt om sap van te maken. Bessen bestemd voor sap hoeven niet gerist te worden, dat scheelt een stuk als je er driekwart emmer van hebt.
Dit alles klinkt ijveriger dan het is, het ging ongeveer zo:
tuinbonen plukken
kat aaien
tuinbonen afhalen
doperwten plukken en ruzie met het net maken
doperwten afhalen
koffie en stukje lezen
tuinbonen en doperwten blancheren en invriezen (elk een klein bakje)
stukje lezen
orenano knippen, wassen en invriezen
stuk lezen
wat eten
bessen plukken en onder water zetten
stuk lezen
bessen schoonmaken en zachtjes laten pruttelen in een grote pan
stukje lezen
roeren
laatste twee 4x herhalen, ondertussen een kopje thee
bessenprut zeven en even koken met suiker, in flessen gieten en laten afkoelen
het resultaat bewonderen
nog een stuk lezen
Overigens, het boek is bijna uit. En dat is jammer, want eigenlijk behoorde het tot de vakantievoorraad.
Zelf heb ik deze vakantie nog geen boek gelezen (als ik eenmaal begin hou ik niet meer op - en ik wil eerst van alles doen), maar het fenomeen boekjes lezen in de vakantie is nog springlevend.
