Aan de slag met een nieuwe camera

Na bijna 3 jaar en ruim 10.000 foto's werd m'n fototoestel sleets. Het werd dus langzamerhand tijd voor een nieuwe en dat leverde een maanden durende zoektocht met veel keuzestress op. Geen camera is perfect en voldoet aan alle punten op het lijstje. Zo betekende een flink zoombereik (tot voor kort) dat je een flinke toeter van een toestel mee moest slepen, en het kan ook nog eens in omgekeerd evenredig verband staan met de kwaliteit van de foto's.

Een spiegelreflex is natuurlijk het walhalla van de fotografie, maar als het je gewoonte is nooit zonder camera op stap te gaan is het geen pretje om voortdurend met zo'n bakbeest om je nek te lopen. Komt nog bij dat ik zonder leesbril moeite heb met al die instellingen en kleine symbooltjes. En dat ik nog even geen tijd en zin heb om me serieus in de technische kant van het maken van foto's te verdiepen.

Dus wat moest het worden? Een handzaam toestel, goed kunnende zoomen en macrofoto's maken en vooral: acceptabele kwaliteit leverend. Interessante extra's als artistieke effecten, GPS en andere toeters en bellen zijn aan mij niet zo besteed. Als ik foto's wil bewerken doe ik dat na de tijd wel in Paint Shop Pro of een ander programma. De mogelijkheid 3D-foto's te kunnen maken zal mij nooit kunnen verleiden..

Camera's kunnen van alles tegenwoordig..

De vorige 2 camera's waren Canons en als gewoontedier ben ik daar weer bij uitgekomen. Toch heb ik serieus gekeken naar allerlei andere merken en modellen en waarschijnlijk zie ik binnenkort testresultaten binnenkomen die me aan het twijfelen gaan brengen. Het lijkt me het beste voorlopig mijn ogen maar te sluiten voor alle informatie die de komende tijd op het gebied van fotocamera's binnenkomt.

De nieuwe aanwinst is een Canon Powershot SX220. Toen hij na een paar dagen binnenkwam verbaasde ik me over het kleine formaat van dit apparaat. Hij is half zo dik als mijn vorige toestel, een Canon Powershot SX100 IS. Dat komt voor een deel door de batterijen. Steeds minder fotocamera's werken met gewone oplaadbare batterijen; meestal zijn ze voorzien van een accu. Omdat de accu van de nieuwe Canon maar ruim 200 foto's meegaat heb ik meteen een extra exemplaar besteld. Vooral op vakantie kan ik mezelf moeilijk beheersen en een paar honderd foto's zijn snel gemaakt.

Gistermiddag kwam de post het pakje brengen en na het uitpakken moest eerst de accu twee uur en vijf minuten opladen, aldus de handleiding. Ik heb het niet gecontroleerd, maar het klopt wel zo ongeveer. Zodoende was er voldoende tijd om de zaak uit te pakken, de software te installeren en de verkorte handleiding te bestuderen. Jammer, maar begrijpelijk, dat de uitgebreide handleiding alleen op cd-rom geleverd wordt. Ik zie me niet met de pc onder de arm naar buiten lopen om na te kijken hoe ik een bepaalde instelling terugvind. Misschien zet ik het pdf-je op m'n e-reader..

Na die 2 uur en 5 minuten kon ik aan de slag. Zo'n klein apparaat is eerst wel wennen, je hebt niet zoveel houvast. Het is een beetje vreemde beslissing geweest van de ontwerpers om de flitser automatisch op te laten klappen als je de camera aanzet. Meestal zitten je vingers in de weg en kàn hij niet eens omhoog. Dat hindert niet, want meestal fotografeer ik zonder te flitsen; als ik de flitser wil gebruiken kan ik zelf wel bedenken dat ik hem moet opklappen.

Niet alleen het formaat van het toestel, ook de bediening is net weer anders dan m'n vorige Canon. Ik maak graag macrofoto's van bloempjes en beestjes, en bij de vorige ging dat heel simpel met het bloemetjessymbooltje. Met de nieuwe camera kun je alles in de stand 'automatisch' doen (wat ik altijd wel makkelijk vind, dan hoef ik me niet om knopjes en instellingen te bekommeren - die ik vaak niet eens goed kan zien vanwege enz. enz.), maar bij macrofoto's gaat dat nu toch niet helemaal goed. Het lukt weer wel als ik kies voor diafragmavoorkeuze (AV) en vervolgens het bloemetje selecteer. Daar is ook nog de optie  handmatig scherpstellen en dat geeft soms nog betere resultaten. Moet ik wel eerst een leesbril opzetten...

De meeste instellingen moet ik nog uitproberen, maar daar heb ik de uitgebreide handleiding bij nodig. Sommige opties zijn makkelijk te vinden, maar lang niet alles.

Na de testfoto's van gistermiddag en vanavond is de batterij schoon leeg. Een deel van de foto's (de minder geslaagde pogingen laat ik weg) is hier te bekijken. Hou er rekening mee dat het eerste probeersels zijn...
De foto's zijn niet in oorspronkelijk formaat te bekijken, ik zal er vandaag of morgen eentje in volle glorie plaatsen.

ABC van Aaf

Krantenlezen is voor mij grotendeels een noodzakelijk kwaad. Je wilt een beetje op de hoogte blijven, maar vrolijk word je er niet van. Columnschrijvers maken het nog enigszins goed, doordat ze vaak de spijker op de kop slaan als ze de eigenaardigheden van onze hedendaagse samenleving met humor en zelfspot aan de orde stellen.

Iedereen die graag columns leest kent Aaf Brandt Corstius. Aaf is erfelijk belast wat schrijven betreft: haar vader is Hugo Brandt Corstius en broer Jelle schrijft reisverhalen. Aaf schreef eerst voor nrc.next, maar toen ze eenmaal een gezinnetje gesticht had vond ze zichzelf te volwassen worden voor de jonge doelgroep van die krant. Ik zou (theoretisch dan) al oma kunnen zijn en ik lees nog steeds met plezier de next, maar dat zegt misschien meer over mij dan over Aaf. Nu staan haar columns in de Volkskrant, en omdat ik er niet over peins om dagelijks drie kranten te lezen kan ik Aaf alleen nog maar online lezen, 1x per week in plaats van elke dag. Haar plekje in de nrc.next is ingenomen door Renske de Greef en die schrijft ook heel plezierig.

Het lezen van stukken tekst op het beeldscherm is geen pretje en ik loop hopeloos achter met columnlezen. Vandaar dat ik een keer een poging heb gedaan een aantal online beschikbare columns van Aaf om te zetten in een e-book. Dat was een heel gedoe. Een lap tekst in bijvoorbeeld pdf-formaat is heel gemakkelijk in een e-book te veranderen met behulp van het handige (maar niet altijd simpel te doorgronden) programma Calibre, maar iedereen weet hoe ingewikkeld het kan zijn om van een rommelige internetpagina een opgeruimd stuk tekst te maken, met alleen datgene erop wat je echt wilt lezen. Na opschonen met Readability en afdrukken als pdf'je moesten al die losse hoofdstukjes één epub bestand worden. De tijd die dit alles kostte had ik ook kunnen besteden aan het lezen van de columns, maar het was eigenlijk vooral bedoeld als een oefening 'Hoe maak ik mijn eigen e-book'.

Goed, het is uiteindelijk gelukt, maar alle aanhalingstekens veranderden in gekke symbooltjes, dus het zag er niet uit. Ik ga het eindproduct dus niet als download aanbieden. Bovendien overtreed je voor je het weet allerlei auteursrechtregels. Het e-book heeft toch nog dienst gedaan: als afleiding op de achterbank van de auto in een lange file tussen Hamburg en Bremen.

Gelukkig worden columns soms uitgegeven als papieren boek.

De nieuwste bundel van Aaf heet ABC van het moderne leven. Die titel moest er natuurlijk een keer van komen met zo'n naam. Uiteraard staan de columns alfabetisch in dit boek, van Aandacht voor respect tot Zelfgoogelen. Tussenin staan stukjes met titels als Damschreeuwer, Facebookouders, Hema-hormoon, Opruimgoeroe, Sportschoolblik en Taalklikkers. Het is een keuze uit de columns die verschenen in de NRC Handelsblad, nrc.next, de Volkskrant en VT Wonen, tussen maart 2006 en december 2010.

Het lijkt zo eenvoudig, zo'n stukje schrijven. Maar je hoeft zelf geen columnschrijver te zijn om te weten dat schijn bedriegt. Elke dag een onderwerp vinden, erop kauwen, een bondig stukje van vastomlijnde omvang produceren met liefst een paar leuke vondsten, wat zelfspot en een clou - ik geef het je te doen.

Nu eens zien of Aaf dit blogberichtje tegenkomt bij het zelfgoogelen....

[in gewijzigde vorm is dit bericht ook verschenen op Suderblog]

Nog geen rokjesdag..

Het ene rokje-boven-blote-knieën dat vandaag te zien was in de winkelstraat beloofde nog geen lente, hooguit een blaasontsteking. Wat een koude wind! Maar de vogeltjes fluiten en voorjaarsbloemen weten niet beter dan dat het in deze tijd van het jaar frisjes kan zijn.

(dit is niet mijn tuin, ik heb helaas maar weinig krokusjes)

E-reader: een tweede kans voor klassiekers

Wie in een bibliotheek werkt hoeft geen moeite te doen om aan leesvoer te komen. Het ligt dan ook niet voor de hand om een kapitaal uit te geven aan e-books. Gelukkig lees ik met plezier (rechtenvrije) oude boeken die kosteloos worden aangeboden op internet. Tenslotte las en herlas ik als kind, bij gebrek aan bibliotheek in de buurt, de boeken van mijn moeder en haar moeder - sommige daarvan in oude spelling.

Op het gebied van gratis Engelstalige e-books is internet een schatkamer. Inmiddels heb ik al tientallen (meest detective-)verhalen gelezen en er staat een voorraad van nog een paar honderd te wachten op e-reader en pc. Natuurlijk zitten er ook missers tussen, maar die zijn net zo snel weer gewist.

Op deze manier worden oude titels weer nieuw onder de aandacht gebracht, en soms is dat volkomen terecht.
Zo is daar bijvoorbeeld "The Adventures of Elizabeth in Rügen", oorspronkelijk verschenen in 1904. Rügen is een prachtig eiland en een trekpleister voor toeristen. In 1904 was dat ook al zo, ondanks twee wereldoorlogen en de DDR-tijd is er in dat opzicht niet eens veel veranderd.

Elizabeth von Arnim

De schijfster Elizabeth von Arnim heeft Rügen uitvoerig bekeken en op deze reiservaringen is dit boek gebaseerd. De Elizabeth uit het boek had het liefst een voetreis op het eiland gemaakt, maar geen van haar vriendinnen had zin om haar te vergezellen. Uiteindelijk werd het een reis met paard en wagen, koetsier en dienstmeid, want er was natuurlijk geen sprake van dat een dame alleen reisde. Volgens haar eigen zeggen zou dit een reisgids worden, vol nuttige tips, maar onderweg wordt ze al gauw belaagd door onwelkome reisgenoten: een feministisch nichtje, een uitbundige, maar verstrooide professor (tevens de man van het nichtje), een snobistische dame uit Engeland met een grote bewondering voor de professor en haar zoon met linkse opvattingen.

Rake observaties en idyllische natuurbeschrijvingen wisselen elkaar in dit boek af. We krijgen uiteindelijk niet veel reistips (waar we nu ook niet veel meer aan zouden hebben), maar nog wel de raad om een goed hoofdkussen mee te nemen. Dat dit ten koste gaat van de hoeveelheid kleding die in de koffer past is geen probleem, want "in Rügen however simply you dress you are better dressed than the others".

Het 'Damenbad' in Binz

Bij een korte zoektocht naar wat achtergrondinformatie over schrijfster en boek kwam de site Girlebooks.com bovendrijven, dat gratis en bijna-gratis e-books bespreekt en ter download aanbiedt en waar ook een recensie van dit boek te vinden is. Heel veel boeken in allerlei talen staan ook op Manybooks.net, de naam zegt het al. Mobileread is eveneens een aanrader, niet in de laatste plaats vanwege de goede rss-feed die dagelijks een nieuwe voorraad boeken op een presenteerblaadje aanbiedt.