De kat van Simon

Eindelijk! Deel twee van Simon's Cat in de sneeuw is er. Hier is de complete versie:

Romantiek

Nee maar, dit is nog eens leuk. En zo toepasselijk, vlak voor Valentijnsdag! Wil je ook op de voorzijde van een superromantisch verhaal prijken? Ga dan naar RomanceNovelYourself. Als je voldoende inspiratie hebt kun je ook auteursnaam en titel naar eigen inzicht aanpassen. Als je klaar bent wordt je boek op passende wijze gepresenteerd. 

Nu wèl terug naar de kust

Dooiweer is mistig, kil en somber. Aan zee was het rustig, ik had een hele strandopgang voor mij alleen. Dat gebeurt zelden, de zee heeft aantrekkingskracht bij alle weersomstandigheden en het strand is een van de weinige plekken waar je in je eentje (en zonder hond of zonder hardloopoutfit) kunt wandelen zonder vreemd aangekeken te worden. Maar deze keer was er bijna niemand en het weer nodigde niet uit tot het maken van foto's. 

Het IJsselmeer heeft zich nog niet volledig ontworsteld aan de greep van koning winter. Die heerser schijnt trouwens alweer te werken aan zijn comeback, als we de weergeleerden moeten geloven.

Niet terug naar de kust, dus alle tijd voor een Beschouwing

Er stond een weekendje ouderlijk huis op het programma, maar de weerberichten waren nogal alarmerend. Zaterdagochtend lag aan de kust al een laag sneeuw. Dus: buienradar geraadpleegd, sneeuwrader bekeken, knmi.nl meteen ook maar even bestudeerd - en daarna even gekeken welke Twitterberichten er over sneeuw gepubliceerd waren in de laatste minuten. Na telefonische overleg heb ik toch maar besloten om een weekendje te wachten, hoewel het achteraf gezien de hele zaterdag prachtig weer was (hier althans) en er zaterdagavond maar een klein laagje sneeuw viel. Maar je weet nooit hoe het kilometers verderop is natuurlijk.

Alweer sneeuw, maar toch...

Internet, twitter, weblogs, Facebook en de rest - het maakt inmiddels zozeer deel uit van het leven van velen van ons dat we er niet eens meer bij nadenken dat we het gebruiken en het is bovendien een deel van ons sociale leven geworden. Met sommigen heb je alleen 'in het echt' contact, met anderen voornamelijk virtueel en met een aantal op meerdere manieren. Zonder Skype, mail en Facebook zou ik niet zo goed op de hoogte zijn van het reilen en zeilen van mijn dochters in het buitenland.

Onze bibliotheekleden krijgen zeer binnenkort ook de mogelijkheid om beter met ons te communiceren. Er staat een bieblog op stapel (eindelijk!) en er is een Twitteraccount aangemaakt. Het gaat er tenslotte om dát je communiceert, niet om de manier waarop. Die hangt af van persoonlijke voorkeur, vaardigheid en van wat er toevallig beschikbaar is.

De koningin is bang voor een verschraling in de contacten door sms en andere moderne communicatietechnieken, maar als die verschraling er al is dan denk ik dat die te wijten is aan andere dingen dan de techniek. Het gevaar van doorslaan is er altijd, maar als het nieuwtje er vanaf is ontstaat er vermoedelijk wel weer een nieuw evenwicht. De paus heeft het begrepen: die pleit ervoor dat priesters meer gebruik gaan maken van moderne communicatiemiddelen, zoals weblogs. Ook het Vaticaan zit op Facebook..
 
Misschien moeten we onze koningin een cursus 23Dingen aanbieden, samen met alle andere familieleden die nog niet zo vaardig zijn in Web 2.0 zaken. Adviseurs en tekstschrijvers mogen ook meedoen en je zult zien dat ze elkaar (en de 'burgers'?) allemaal nog beter en van onverwachte kanten leren kennen, net zoals bij ons gebeurd is toen we met z'n allen bezig waren met die 23Dingen. Het leukste ervan (maar misschien voor Oranjetrix2010 het engste) is dat sociale media de maatschappelijke rangen en standen doorbreken. Van hoog tot laag kan op elkaar reageren en van elkaar leren. Juist in een tijd dat familie en vrienden ver weg wonen of werken is het handig dat er nieuwe communicatiemiddelen bestaan om contact te onderhouden, en dat we deel kunnen nemen aan online netwerken van mensen met dezelfde interesse op welk gebied dan ook.