Een spiegelreflex is natuurlijk het walhalla van de fotografie, maar als het je gewoonte is nooit zonder camera op stap te gaan is het geen pretje om voortdurend met zo'n bakbeest om je nek te lopen. Komt nog bij dat ik zonder leesbril moeite heb met al die instellingen en kleine symbooltjes. En dat ik nog even geen tijd en zin heb om me serieus in de technische kant van het maken van foto's te verdiepen.
Dus wat moest het worden? Een handzaam toestel, goed kunnende zoomen en macrofoto's maken en vooral: acceptabele kwaliteit leverend. Interessante extra's als artistieke effecten, GPS en andere toeters en bellen zijn aan mij niet zo besteed. Als ik foto's wil bewerken doe ik dat na de tijd wel in Paint Shop Pro of een ander programma. De mogelijkheid 3D-foto's te kunnen maken zal mij nooit kunnen verleiden..
Camera's kunnen van alles tegenwoordig..
De vorige 2 camera's waren Canons en als gewoontedier ben ik daar weer bij uitgekomen. Toch heb ik serieus gekeken naar allerlei andere merken en modellen en waarschijnlijk zie ik binnenkort testresultaten binnenkomen die me aan het twijfelen gaan brengen. Het lijkt me het beste voorlopig mijn ogen maar te sluiten voor alle informatie die de komende tijd op het gebied van fotocamera's binnenkomt.
De nieuwe aanwinst is een Canon Powershot SX220. Toen hij na een paar dagen binnenkwam verbaasde ik me over het kleine formaat van dit apparaat. Hij is half zo dik als mijn vorige toestel, een Canon Powershot SX100 IS. Dat komt voor een deel door de batterijen. Steeds minder fotocamera's werken met gewone oplaadbare batterijen; meestal zijn ze voorzien van een accu. Omdat de accu van de nieuwe Canon maar ruim 200 foto's meegaat heb ik meteen een extra exemplaar besteld. Vooral op vakantie kan ik mezelf moeilijk beheersen en een paar honderd foto's zijn snel gemaakt.
Na die 2 uur en 5 minuten kon ik aan de slag. Zo'n klein apparaat is eerst wel wennen, je hebt niet zoveel houvast. Het is een beetje vreemde beslissing geweest van de ontwerpers om de flitser automatisch op te laten klappen als je de camera aanzet. Meestal zitten je vingers in de weg en kàn hij niet eens omhoog. Dat hindert niet, want meestal fotografeer ik zonder te flitsen; als ik de flitser wil gebruiken kan ik zelf wel bedenken dat ik hem moet opklappen.
Niet alleen het formaat van het toestel, ook de bediening is net weer anders dan m'n vorige Canon. Ik maak graag macrofoto's van bloempjes en beestjes, en bij de vorige ging dat heel simpel met het bloemetjessymbooltje. Met de nieuwe camera kun je alles in de stand 'automatisch' doen (wat ik altijd wel makkelijk vind, dan hoef ik me niet om knopjes en instellingen te bekommeren - die ik vaak niet eens goed kan zien vanwege enz. enz.), maar bij macrofoto's gaat dat nu toch niet helemaal goed. Het lukt weer wel als ik kies voor diafragmavoorkeuze (AV) en vervolgens het bloemetje selecteer. Daar is ook nog de optie handmatig scherpstellen en dat geeft soms nog betere resultaten. Moet ik wel eerst een leesbril opzetten...
De meeste instellingen moet ik nog uitproberen, maar daar heb ik de uitgebreide handleiding bij nodig. Sommige opties zijn makkelijk te vinden, maar lang niet alles.
Na de testfoto's van gistermiddag en vanavond is de batterij schoon leeg. Een deel van de foto's (de minder geslaagde pogingen laat ik weg) is hier te bekijken. Hou er rekening mee dat het eerste probeersels zijn...
De foto's zijn niet in oorspronkelijk formaat te bekijken, ik zal er vandaag of morgen eentje in volle glorie plaatsen.
Goeie aankoop! Ik ben benieuwd naar de resultaten als hij je wat vertrouwder is geworden. Proficiat!
BeantwoordenVerwijderenNou, goed gelukt hoor die testfoto's! Mooie koekoeksbloem, leuke macro's. Het verbaast me dat je geen spiegelreflex hebt gekocht, maar ja, zo'n klein handzaam dingetje is natuurlijk heel handig. Veel plezier met mooie foto's maken. Ik bekijke ze graag op je blog!
BeantwoordenVerwijderenBedankt allebei!
BeantwoordenVerwijderenOoit komt het er nog eens van, die spiegelreflex. Maar zo'n kleintje is heel praktisch onderweg.