Het lijkt wel herfst..

Inmiddels zit er alweer bijna een week zuurverdiende vakantie op. Na de eerste warme dagen zit er nu goed de klad in het weer. Mooi weer dus om wat op de bank te hangen en een ouderwetsch haakwerkje ter hand te nemen. Ware het niet dat de bank in beslag werd genomen door het complete kattenbestand...De hele dag binnen zitten, dat is niet gezond. Een boswandeling is nog wel te doen met dit weer, maar dan wel gewapend met laarzen en paraplu. Onderweg werd het droog, dus toen hoefden we alleen nog rekening te houden met de plassen. Het bos is nu zelfs extra mooi na al die regen, lekker frisgroen.

Graduation

Na 3 jaar blokken kon onze oudste docher haar studie aan het University College in stijl gaan afsluiten: graduation ceremony! Met zijn vieren togen we op de bloedhete vrijdag de 3e juli richting Maastricht in een ruilauto die door manlief 'tobbe' werd genoemd. Onze eigen auto heeft een defecte airco en aangezien het verkeerde onderdeel geleverd was moesten we ons redden met deze tobbe, die gelukkig voldoende beenruimte èn een werkende airco had (en reclame voor de garage op de buitenkant).
In Maastricht heeft dochter zich op de kamer van een vriendin in haar feestjurk gehesen, maar tijdens de graduation liepen alle studenten in een zwarte 'toga' met vierkant hoedje. Lekker warm.

De ceremonie vond plaats in Fort Sint Pieter en ik had verwacht dat zo'n half in de heuvel ingegraven steenklomp koel zou zijn. Niet dus. Al voor het officiële gedeelte begon stond het water op onze ruggen en de aanwezigen gebruikten het programma als waaier.De 'dean' hield een toespraakje, er was een strijkje, een filmpje, twee studenten vertelden iets over hun ervaringen (alles in het Engels) en daarna werden de diploma's uitgereikt. We hebben nu een Bachelor of Arts (with Honor) in de familie. Er waren de nodige cum laudes en zelfs summa cum laudes, dus we blijven nederig. Toen iedereen zijn papiertje ontvangen had was er de alumnus-toespraak (mooie gelegenheid om even naar het toilet te glippen) en vervolgens werd het UCM-lied gezonden door de docenten, op de melodie van Mull of Kintyre. Tot slot moesten alle pinguïns op de groepsfoto vóór het fort, met Maastricht op de achtergrond.Gelukkig konden de zwarte gewaden toen uit, maar de hoedjes mochten de graduates houden als aandenken.

Het feest ging verder in het UCM. Tijdens de receptie bleek dat alle hoogbegaafde studenten en hun briljante familieleden heel menselijk waren: men viel massaal op de overheerlijke hapjes en drankjes aan. Het was leuk om nog even het gebouw te kunnen bekijken: een voormalig klooster tegen de stadsmuur aan.

Binnenplaats van het University College

Om een uur of zes hebben we onze dochter achtergelaten ('s avonds was er nog een feest - aanwezigheid van ouders niet echt gewenst) en zijn we in de heerlijk koele tobbe richting noorden gereden.